قصائد بلا قيود ..
ها هنا حيث ذاكرة البوح ومقتطفاتُ هذياني وآلامُ الشوقِ في كياني..
أتخبطُ بانفاسي التعبة، تخبطَ الهزيل في يومٍ عاصف، وبعضٌ من إنكساراتي حيث أنا واللا وجود لأنا،
وعند اول شاهدةِ قبرٍ لوحدتي أدفن تاريخي وبعضاً من أوراقي، لعلَ الهجر ينفثني ومن رحم الألمِ يقذفني...
قصيدةُ وطن هنا انثرها بغلاف العشق الملطّخ بجراح وحدتي، بدون قيودٍ- في زنزانةِ غربة، وسوطُ الآهِ من صراخ فؤادٍ صغير يبوحُ للخرافاتِ اجمل الحكاياتِ...
مسافرٌ وبيدي محبرةٌ فارغة وريشةٌ يابسة تنثرُ عرقَ وجودي الهرم على صفيحات الوصال لعل رحيقها يسقيني من زمزمها، عذباً كما كانت طفولتي...
إذاً فلتكن قصائدي بلا قيود....
(ريوي كربري)
السبت، 12 فبراير 2011
Tenê
Tenê
Deng di hindirê xweda
wek ezmanên di e,wrande veçirî
Mîna min di jiyande mirî
Pêlên hestê şikestî di evîna tede yar
wek hemî axaftinên bi bend li ser sitûnên min
dimrin
wa bû tenahiya min
Li ser rundikên dara
Pel bi pel herivîn
Di çirîn rehê canê min
Dîsa di tenahiya xweda hatim pertandin
Qerem ji qerma şikestin
Dîsa mîna min
Tenê
Tenê dikenim bi hîsirên xwe
Da ku razin di rundikan de
Wek zarokekî birçî li ser sîga dayika xwe
êdî ejî pirtûk pirtûk kaxezên xwe davêjim
Belav di kim axînên cergê xwe
Dîsa tenê rêwî di bim
Di riyên evîna xwede
Ew evîna gerim
Mina volkanekê
Di sotînê laşê min
Carek dî ez û evîna xwe
Ez û tenahiya xwe
Ez û azerên xwe
Li ser bîranîne kê têne şikandin
Rêwî girpirî
Riyad 10/2/2011
الاشتراك في:
تعليقات الرسالة (Atom)
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق